[:nl]
Meestal ligt mijn oudere werk netjes in de archiefkast, die staat als een witte kubus in de werkplaats. Soms loop ik deze kast in om een selectie te maken, meestal ter ere van bezoekers.
Ahja, en wat er dan gebeurd.. (op z’n Deventers) “Dissen is mooi en dissen, ah en dissen én dissen én dissen, maar bij dissen heurt dissen”. Met andere woorden: Dan wil ik ze allemaal wel laten zien. Kom graag langs! Ik zal m’n best doen je niet te overvoeren.
Het werk rechtsboven heet “alles wat ik van de hemel weet”. Het is een doek van 80 x 80 cm uit 2016. Hoewel ik dol ben op teksten van anderen, is het een van de weinige keren ik tekst van iemand anders inmijn werk gebruik. Maar K. Michel is dan ook een speciale dichter voor mij. Zijn bundel “naakt als de stenen” was een tijd lang een soort bijbel voor me: een werk waarin ik woorden vond, die me een taal gaven voor wat ik aan het doen was. Echt een groot cadeau als iemand de moeite neemt om zorgvuldig te kijken, te voelen, en de waarnemingen te destilleren tot prachtige poëzie.
Het gedicht wat ik hier gebruikt heb, komt uit de bundel “waterstudies” van K. Michel.
Glas is een trage vloeistof
Water is een meervoud en licht idem
Alles wat ik van de hemel weet
heb ik onder mijn voeten op straat
gezien in regenplassenEen blik werpen is te weinig
Goed kijken is een beweging voorover maken(..)
Zijn woorden heb ik vertaald naar Esperanto. De taal van mijn Rotterdamse oma; de vredestaal van weleer, de taal van hoop, en ook de taal waarin het geïsoleerde denken van het oude Europa zichtbaar is. Een taal die (bijna) niemand meer begrijpt, maar wel tot de verbeelding spreekt. De letters spreken je hersengebied van de taal aan, van de verhalen, zonder dwingend in hun betekenis en associaties te worden. Zo worden de letters een beeldend element, passend bij mijn werk, waarin veel aangereikt wordt, zonder dwingende handleiding.
Je kunt hier ook zien dat als ik een schilderij maak met letters, de letters ook letterlijk beeldende elementen worden. Het hele werk draagt de betekenis van de woorden, en de aparte letters zijn als verfvlekken onderdeel van het werk. Zo zie ik ze tijdens het werk: als kleurvlakken. Ik schilder ze weg, en ik laat ze weer terugkomen, ik luister naar wat het complete werk van me vraagt.
Dolgraag zou ik zien dat de werken die nu in het archief verblijven, ergens een plekje krijgen waar ze aandacht krijgen; waar ze gezien worden. Misschien bij jou aan de muur? Of op je werk? Of heb je een idee waar het zou kunnen hangen? Het werk is te koop en het werk is te huur. Misschien heb je wel een plek waar je het werk wilt verkopen? Er zijn allerlei mogelijkheden. Laat je horen, dan kunnen we het er over hebben.
Voorbeeld:
Dit werk huur je voor (1% van de prijs) € 24,- per maand.
lees hier voor meer opties.[:]