de openingsdag van de expo Loszingend Licht
De voorbereiding op de expo
Martha is de oprichter van Atelier Komma; een huisgalerie in Deventer. Huisgalerie betekent; de galerie is tevens de werkplaats van haar man Henk en hun woonhuis. Alles is tegelijk aanwezig. Geen kale witte kubus.
Als Martha een expo inricht, overlegt ze met het huis, zoals zij het zegt. Ze loopt met alle werken rond, probeert wat en vraagt het huis wat zij ervan vindt. Dit proces duurt dagen en soms blijft ze ook tijdens de expo schuiven. Zoals ik een kunstwerk maakt, zo maakt zij een expositie.
Tijdens de opbouw is het een kakafonie van verschillende stemmen, die op een gegeven moment een gedeelde toon vinden, in die ene toon wordt stil en dan weet je dat alles zijn plek gevonden heeft. “Ja, nu klopt het!” mailde ze me. Als Deventer iets dichterbij geweest was was ik er gelijk heen gegaan, maar nu wacht ik tot de opening.
De ochtend van de opening
Op de dag van de opening, ging ik met een openingspraatje in mijn hoofd en Joep (mijn lief) naast me, naar Deventer. Nieuwsgierig naar wat Martha gemaakt had.
Maar eerst wachtte er nog een cadeau op me bij vrienden. Een werk van mijn hand hing prachtig in hun nieuwe huis; op de werkplek goed in zicht. Precies daar, als herinnering aan zichzelf, om zich te herinneren aan wie hij ten diepste van zijn wezen is, en aan de verlangens van zijn ziel die daarbij horen. Als het werk hem opslokt, kijkt hij even naar boven om weer terug in zichzelf te komen.
Een groot compliment en een heerlijk begin van de dag! Cadeau!
Begin van de middag
Aangekomen in de expo, weet ik niet goed waar ik kijken moet. Overal gebeurt wat. Werken van mij uit verschillende periodes hangen gebroederlijk naast elkaar met werken van andere kunstenaars. Werk uit hun eigen collectie, het energieportret van Henk, alles heeft een plekje gevonden. Nu ik erover aan het typen ben verlang ik er weer te zijn en er te kijken, rond te dwalen. De combinaties nog eens rustig tot me door te laten dringen. (Binnenkort ga ik weer!)
En er waren totale verrassingen. Zoals de foto bovenaan deze pagina “titelarea”. Martha vond dat de titels extra aandacht verdiende en heeft er een stel uitgezocht en opgehangen. Zonder verwijzing naar de werken, gewoon sec de woorden. Dat is een vondst die ik best nog eens kan gebruiken.
Het werkt ook goed in de expo; het is heel fijn om je ogen even “vormrust” te geven en in plaats daarvan letters “te eten” te geven. Afwisseling van spijzen.
Het is een expositie die ik zelf nooit zo vormgegeven zou hebben. Hoe gaaf is dat? Om positief verrast te worden door mijn eigen werk. Ze laat zien hoe zij mijn werk ziet en daar ben ik dankbaar voor. Zo kan ik mijn werk ook weer anders bezien. Cadeau!
De opening
Het weer was prachtig en in de zon, verzamelde zich langzaam een mooie club mensen.
Praatjes houden op een opening vind ik altijd een beetje spannend en ik was blij dat Martha begon. Zij bleek ook een praatje te hebben voorbereid en stiekem overwoog ik om mijn praatje voor mezelf te houden… Gelukkig heb ik dat niet gedaan, zodat er in het moment iets nieuws kon ontstaan. Onze praatjes vloeide prachtig samen tot een geheel. Fijn praatje, mooie aandacht van de mensen. Weer een cadeau!
Delen
En het was nog niet klaar. Terwijl iedereen zich verspreidde over het huis om de werken te bekijken, kwamen twee heren die ik ken van een verkoop van bijna 10 jaar geleden, naar me toe. Ze waren speciaal naar de opening gekomen om mij in persoon te kunnen vertellen wat hun schilderij voor ze betekende. Dat was zo ontroerend dat ik 5 minuten aan het natrillen was. Ik noem mijzelf kunstenaar en heler, hier vloeide die twee zo natuurlijk in elkaar, dat ik er even helemaal stil van was. Cadeau!
Niet alleen ikzelf was enthousiast over de expo, gelukkig. Er kwamen veel fijne reacties terug. Een paar kende mijn werk al van vorige expo’s en was nu weer van de partij. Ze waren beidde enthousiast, maar net over andere werken. Dan maar allebei!
Ze hebben de mazzel dat ze op het punt staan om te verhuizen. Ik stel me voor hoe ze als eerste de schilderijen ophangen en dan de rest van de indeling gaan verzorgen. Misschien is dat een beetje een egocentrische gedachte en draait niet de hele wereld om mijn schilderijen? Maar het is wel een mooi beeld, een kaal huis met twee schilderijen als beginpunt!
“Kunst verhuurd”
Dus de befaamde rode stickers zijn geplakt. Dit keer niet voor verkoop, maar voor verhuur. Verhuren van kunst is voor mij een prachtige combinatie tussen drempelverlagende vrijblijvendheid, verbondenheid en vertrouwen. Ik bied het al heel lang aan, maar pas sinds kort hang ik het aan de grote klok (knipoog naar het plaatje hierboven). Dus zeg het graag voort!
De ontvangst
Op de school voor journalistiek leerde ik over communicatie: Je hebt een zender, een boodschap (schilderij), en een ontvanger. In het atelier draait alles om “de boodschap”, soms raakt “de ontvangst” een beetje buiten beeld. Wat doen de schilderijen als ze uitgevlogen zijn? Deze dag was voor mij het feest van “de ontvangst”.
Vol dankbaarheid neem ik deze ervaring mee het atelier in.
Bedankt iedereen!!
De expo is nog open t/m 24 mei 2025
En 4 mei ben ik aanwezig voor een artist talk gevolgd door een workshop.
