
gedichten fluisteren Quarantainefestival Rotterdam 2018
Gedichten fluisteren
Mobiel – Minimuseum DerWerf stond in Mariahoeve Den Haag. Ik had twee gedichten geschreven voor de museumzalen en die heb ik bij de kijker in zijn oor gefluisterd. Het was een experiment, die eerste keer. Kijken of op deze manier zowel het beeldende werk als het woord overdraagbaar is. Of op deze manier mensen zich kunnen laten raken.
Aan het einde van die dag schreef ik dit in mijn dagboek:
Dus gedichten fluisteren is ook een vorm van Liefde. Ook een vorm van hartjes raken. Mensen raken. Met energiewerk raak je het hart en veranderen er dingen. Met het gedichten fluisteren, raak ik ook het hart, er komt een zucht vrij. Geen idee hoe het werkt, maar ik heb wel het gevoel dat mensen hier ook van healen.
Experiment geslaagd: Het gedichten fluisteren is een blijver!
Het vervolg op het Quarantainefestival (2018) was het zeer geslaagd.
En in de expositie “Reisgenoten” in Pulchi (2019) is er weer de mogelijkheid je een gedicht in te laten fluisteren.

gedichten fluisteren Mariahoeve Den Haag 2017

minimuseum DerWerf
PS Het gedicht voor de 3D zaal (voor de kijkers links) van het minimuseum:
sterrenwacht
in de sterren staat
dat ik de grote wens heb
het heelal te behoeden
uiteen te drijven
met naald en draad
hecht ik
naar eigen idee
(denk ik)
met volle inzet
een multidimensionale wereld
schotsje springend
bepaal ik de loop
der planeten
naar eigen idee
(denk ik)
dat staat in de sterren
en ook
dat ik erg slim ben
maar dat dit erg dom is
alles drijft
voor mij onnavolgbaar
bij me weg
struikelend
zak ik door
de oneigenlijke ideeën
dompel onder
jij ziet me
in deze zee
zinkt
dicht naast me
het tij rolt
gestadig
ploegt
een verse baan
met stroomversnellingen
ophopingen
draaikolken
om een stil oog
(2017)

gedichten fluisteren (met een mobiele solo-expositie) op het quarantainefestival Rotterdam 2018.