Op mijn website vind je een omschrijving over energieschilderen. Het is een beetje een vage tekst, dat heeft een reden; ik kan niet precies zeggen hoe de dag eruit ziet, want het is maatwerk. Elke keer loopt de dag zoals de dag moet lopen en dat is altijd anders. Ik pas de dag aan aan wat er die dag zich aandient: Hoe jullie binnenkomen, wat jullie meebrengen.

En van de deelnemers hoor ik achteraf hoe veel meer het is dan een dag schilderen. Dat het niet geen workshop of cursus is, maar echt een schilder-sessie.. Een plek waar je via de verf en het doek, jezelf genadeloos én vol liefde en compassie, kunt onderzoeken. Zien waar je hapert, waar je vloeit.
Wat er in het creëren gebeurd, vertelt ook iets over wat je in het dagelijks leven doet. En als het je lukt om in het schilderen een verandering aan te brengen, maak je de weg vrij dit ook in je dagelijks leven te doen.

“Nu, bijna een week na de schilderdag, voel ik nog steeds blijdschap en dankbaarheid voor deze bijzondere ervaring. Dankjewel dat je een basis en begeleiding bood waarop ik mij in alle kwetsbaarheid heb durven laten zien en naar mezelf heb kunnen kijken.”
(deelnemer)

Ik heb lang gezocht naar een fijne vorm om mensen uit te nodigen om te komen schilderen, en daarbij dezelfde intensiteit aan te kunnen bieden, als waarin ikzelf schilder. En ik ben heel blij om te ervaren hoe mooi de vorm geworden is.
Een dag energieschilderen maakt mij van te voren elke keer nieuwsgierig, en ook een beetje nerveus. (net zoals ik aan een schilderij begin) Het is een blanco doek, alles kan; wat zal er gaan gebeuren?
Achteraf ben ik een beetje high, zo blij en dankbaar ben ik over de prachtige processen die er plaats vonden, en de zaken die in werking zijn gezet om zich nog verder uit te vouwen.

Ik nodig iedereen uit om het zelf te komen mee-maken! Kijk bij de data of iets je past, of organiseer zelf een aantal mensen bij elkaar, dan prikken we een nieuwe data samen.

Wat de ervaring leerde die dag (ik nog niet van te voren kon weten): een warm welkom (met appeltaart) op een prachtige werkplek, de inhoud van de spirituele technieken, fijne meditaties), diverse momenten van ‘stil staan’ voor het schilderij, respectvolle begeleiding, een lunch met persoonlijke aandacht (waaronder de tarotkaarten), het maken van een gedicht en het voorlezen daarvan als afsluiting van de dag. Je voelt je gezien deze dag, zonder dat je veel over jezelf hoeft te vertellen. Het gedicht is een samenvatting van wat intuïtie je deze dag vertelt.
(deelnemer)

Een dag om met veel liefde en dankbaarheid op terug te kijken.
(deelnemer)

kijken vanuit je tenen – atelier Voorburg 2016

omschrijving performance: Kijken naar kunst is kijken naar jezelf. Wat als jijzelf een voetmassage krijgt? Ontspant dan je ervaring van het kunstwerk ook? Hoe ziet dat eruit?
Met die vragen masseerde ik de voeten van kunstkijkers.  Hier in mijn atelier in Voorburg.

gedichten fluisteren op festival quantaine speciaal – Rotterdam 2018

de mobiele solo-expositie als onderdeel van de performance  “gedichten fluisteren” op festival quarantaine speciaal – Rotterdam 2018

Omschrijving performance: Met de mobiele expositie om me heen, liep ik op het festival terrein. Ik sprak mensen aan en vroeg ze een schilderij uit te kiezen, om ernaar te kijken terwijl ik ze een gedicht in fluisterde.

met een volle spaarpot in het atelier

Maandelijks een bedrag sparen dat je niet echt merkt, en dan na een paar jaar met een volle spaarpot naar mijn atelier komen om iets uit te zoeken… De mensen hierboven deden dat. Je ziet ze hier snuffelen in mijn atelier en -vaak hernieuwd- kennismaken met werken. Opzoek naar kunststukken waarmee ze hun verdere leven willen delen. Hand in hand kameraden!
En tot mijn vreugde hebben ze hun nieuwe kameraden gevonden! Hier zie je een nieuw koppel:

“het afgedreven schaapje” en de nieuwe eigenares gaan samen stralend naar huis (Wat “het schaapje” hier nog niet weet, is dat ze daar opgewacht wordt door een broertje en een zusje.)

Wat een feest is het om mensen met de werken contact te zien maken op deze manier. En wat heerlijk dat er weer twee werken ergens hangen en dagelijks deel zijn geworden van levens. Dat meegaan in het dagelijks leven, dat vind ik zo belangrijk. Dat de werken bij je in de keuken hangen zodat het naar je kan knipogen als je een kopje thee drinkt.  Daar ga ik van tintelen… zo is het bedoeld!

Ik wil je graag uitnodigen om kunst in huis te halen!

Kom op bezoek om de sfeer te proeven van het atelier en de werken in je hand te houden. Je kunt werken ook huren om rustig uit te vinden wat een werk in huis voor jou kan betekenen. App/bel me voor een vrijblijvende afspraak: 06 41295617 of mail me op derwerf@derwerf.com

Meestal ligt mijn oudere werk netjes in de archiefkast, die staat als een witte kubus in de werkplaats. Soms loop ik deze kast in om een selectie te maken, meestal ter ere van bezoekers.
Ahja, en wat er dan gebeurd.. (op z’n Deventers) “Dissen is mooi en dissen, ah en dissen én dissen én dissen, maar bij dissen heurt dissen”. Met andere woorden: Dan wil ik ze allemaal wel laten zien. Kom graag langs! Ik zal m’n best doen je niet te overvoeren.

Het werk rechtsboven heet “alles wat ik van de hemel weet”. Het is een doek van 80 x 80 cm uit 2016. Hoewel ik dol ben op teksten van anderen, is het een van de weinige keren ik tekst van iemand anders inmijn werk gebruik. Maar K. Michel is dan ook een speciale dichter voor mij. Zijn bundel “naakt als de stenen” was een tijd lang een soort bijbel voor me: een werk waarin ik woorden vond, die me een taal gaven voor wat ik aan het doen was. Echt een groot cadeau als iemand de moeite neemt om zorgvuldig te kijken, te voelen, en de waarnemingen te destilleren tot prachtige poëzie.

de hemel in de regenplassen

Het  gedicht wat ik hier gebruikt heb, komt uit de bundel “waterstudies” van K. Michel.

Glas is een trage vloeistof

Water is een meervoud en licht idem
Alles wat ik van de hemel weet
heb ik onder mijn voeten op straat
gezien in regenplassen

Een blik werpen is te weinig
Goed kijken is een beweging voorover maken

(..)

Zijn woorden heb ik vertaald naar Esperanto. De taal van mijn Rotterdamse oma; de vredestaal van weleer, de taal van hoop, en ook de taal waarin het geïsoleerde denken van het oude Europa zichtbaar is. Een taal die (bijna) niemand meer begrijpt, maar wel tot de verbeelding spreekt. De letters spreken je hersengebied van de taal aan, van de verhalen, zonder dwingend in hun betekenis en associaties te worden. Zo worden de letters een beeldend element,  passend bij mijn werk, waarin veel aangereikt wordt, zonder dwingende handleiding.

naast het echte wit in het schilderij zie je hoe gelig de witte muren eigenlijk zijn

Je kunt hier ook zien dat als ik een schilderij maak met letters, de letters ook letterlijk beeldende elementen worden. Het hele werk draagt de betekenis van de woorden, en de aparte letters zijn als verfvlekken onderdeel van het werk. Zo zie ik ze tijdens het werk: als kleurvlakken. Ik schilder ze weg, en ik laat ze weer terugkomen, ik luister naar wat het complete werk van me vraagt.

je kunt zien dat ik ook schuurpapier gebruik, om oude lagen weer boven te krijgen

hier zie je goed de gelaagdheid van het werk, met het wit als een van de laatste lagen

Dolgraag zou ik zien dat de werken die nu in het archief verblijven, ergens een plekje krijgen waar ze aandacht krijgen; waar ze gezien worden. Misschien bij jou aan de muur? Of op je werk?  Of heb je een idee waar het zou kunnen hangen? Het werk is te koop en het werk is te huur. Misschien heb je wel een plek waar je het werk wilt verkopen? Er zijn allerlei mogelijkheden. Laat je horen, dan kunnen we het er over hebben.

Voorbeeld:
Dit werk huur je voor (1% van de prijs) € 24,- per maand.
lees hier voor meer opties.